गजल

हामी बोल्न सक्ने यौटा, रंगमञ्च हुन पर्छ ।
शब्द नौला विचार नौला, सबैलाई छुन पर्छ ।
कसैलाई विनासित्ति, आक्षेप त्यसै लाइनु हुन्न,
कुविचार हाम्रो पनि, मनलाई धुन पर्छ ।
हत्या हिसां चहिदैन, मानवियता साच्ने हामी,
लाठोलाउँ अशान्तिलाई, त्यसले त रुन पर्छ ।
कुरिती र अन्धसंस्कार, किन पाली राख्ने अझै,
खाड्ल भित्र थुपरी दिउँ, त्यसले त कुह्न पर्छ ।
एक्काईसौ सताब्दीमा, स्वच्छ समाज निर्माण गरौ,
नचाहिदा कुरा आफै, थुना भित्र पुन पर्छ ।
रचना - २०६१ असोज ८ गते