गजल

भावनाको कुरा गरी घाम जुन छुने मान्छे ।
पिरतीका कुरा गर्दै पाराइ आफ्नो हुने मान्छे ।
बगरमा भेटिएका सुनै सुन का टुक्रा जस्तै ,
चम्काउन आफैलाइ बेस्सरी धुने मान्छे ।
जिन्दगीको यात्राभरी साथहरु कती कती ,
दुःख पर्दा अरुलाइ आफु पनि रुने मान्छे ।
सम्म, भिर, ठण्डा गर्मी हातेमालो हुने गर्छ,
बर्षत्को पानी जस्तै एकै ठाउ चुहुने मान्छे ।
देखासिकी चालवाजी यो त सब नाटक न भो,
खै के कुरा गरौ अब चाडै कठोर हुने मान्छे ।
मानवियता छैन अब फुट्को खेती सुरु भयो,
जता ततै पाइन थाले रगत पनि दुहुने मान्छे ।
रचना २०६५ मंसिर २७